روزها طعم گس خاطره دارند
و شب ها طعم بی خیالی را
اما مهربانی در خیال بی کران
توی دستان گره خورده دو دوست
درلا به لای نرده های فاصله
پنهان شده است
و تو ناگهان صدای یک آه بلند را می شنوی که:
ای کاش فاصله ای نبود
::. نظر .::
همای سعادت
|
|
صفحه نخست |
پست الکترونیک |
آرشیو وبلاگ |
R.S.S |
قالب بلاگفا
|