همای سعادت

درباره وبلاگ

ابجی مریم

نویسنده :ابجی مریم‍‍

مطالب تازه

 

شب قدر است بیا قدر بدانیم کمی                                                    

                     خانه دل ز گناهان بتکانیم کمی

شعله افتاده به ملک دلم از فرط گناه                                                

                              دوست را از دل این شعله بخوانیم کمی

روح را صیقل آیینه دهیم از دل و جان                                                 

                     آه را تا ملکوتش برسانیم کمی

عهد بستیم و شکستیم بسی کاش! که ما                                        

                    بر سر عهد وفادار بمانیم کمی

پوشه از بار گناهان شده پر حجم بیا                                                   

                             رمضان است به آتش بکشانیم کمی

نگذاریم زبانه بکشد دوزخمان                                                          

                             بنشینیم و به اشکش بنشانیم کمی

بنشانیم نهالی به امید ثمری                                                     

                             چشمه از چشم به پایش بدوانیم کمی

و ارادت بنماییم و بگوییم " الغوث "                                                    

                        ناله را تا به فلک باز رسانیم کمی

                                                                                                 

                                                                                                                                                "امیر علی مصدق

 

تاحالا دلتنگ کسی شدی؟ اصلا می دونی دلتنگی چیه؟ اونم از بدترین نوعش؟ بزرگترین دلتنگی اینه که بدونی کسی که دوستش داری هیچوقت مال تو نمی شه اینه که بدونی یه روز از کسی که دوستش داری باید جدا بشی چه بخوای چه نخوای؟

یه سلام عاشقونه

با یه بغض بی بهونه

می نویسم تا بدونی

یاد تو، تو دل می مونه

یادته وقتی می رفتی

دم به دم نگات می کردم

بغض سنگین توی چشمام

گفتی: صبر کن برمی گردم

یادته قسم می خوردیم

عزیزم بی تو میمیرم

اما حالا که تو نیستی

من با دلتنگی اسیرم

یادمه وقتی می گفتم

به خدا نمیری از یاد

آه سردی می کشیدی!

توی قلبم مثل فریاد

اما حالا که تو نیستی

حال و روز من خرابه

آخر قصه ی عاشق

اشک و ماتم و سرابه

اما حالا که می بینم

بی تو دل رنگی نداره

توی آسمون چشمام

غروبا بارون می باره

می دونی طاقت ندارم

با غم و غصه اسیرم

زود بیا که خیلی تنهام

به خدا بی تو میمیرم

مبارک باد آمد ماه روزه

رهت‏خوش باد، ای همراه روزه

شدم بر بام تا مه را ببینم

که بودم من به جان دلخواه روزه

نظر کردم کلاه از سر بیفتاد

 
سرم را مست کرد آن شاه روزه

 
مسلمانان، سرم مست است از آن روز

 
زهی اقبال و بخت و جاه روزه

 
بجز این ماه، ماهی هست پنهان

 
نهان چون ترک در خرگاه روزه

بدان مه ره برد آن کس که آید

 
درین مه خوش به خرمنگان روزه

 
رخ چون اطلسش گر زرد گردد

 
بپوشد خلعت از دیباه روزه

دعاها اندرین مه مستجاب است

 
فلکها را بدرد آه روزه

 
چو یوسف ملک مصر عشق گیرد

 
کسی کو صبر کرد در چاه روزه

 
سحوری کم زن ای نطق و خمش

آن ز روزه خود شوند آگاه روزه